دفتر دلتنگی فریاد

قدت کوتاه و شب رنگ دو چشمت

                               گهی دلخوش گهی ترسم ز خشمت

چو قاسم با لــــبی پر خنده میگفت

                               که آزار دادن مـــن گــشته رسمت

***********قاسم رنجبر ****************

دو چــــشم نرگس و ایوان ابرو

                             منور صـــــورت و خرمایی مو

چو قاسم با دلی غمناک میخواند

                            بــت ســـیمین و هـــمراز دلم کو

***********قاسم رنجبر ***************

بنازم این هــــمه جور و جفایت

                            بسوزد هرکه از من کرد جدایت

به سوز دل چنین میخواند قـاسم

                            کـجــایی تـــا شـــوم بازم فــدایت

***********قاسم رنجبر *****************

بنازم دلبر شــــیــرین تر از شهد

                          چرا بشکستی بـا یار خودت عهد

به سوز دل چــنین میخواند قاسم

                         نمی بخــشم تو را حتی در آن لحد

×××××××××قاسم رنجبر×××××××××××××××××

مرا خانه نــشین کــردی تو ای یار

                       تو ظلم کردی و من هم صبر بسیار

ببین قـــاسم همان ایوب صبر است

                        چو زخم کهنه ای دارد از این کار

×××××××قاسم رنجبر×××××××××××××

رخت زرد است مثال رنگ پاییز

                           چو پروین آمد و شد مرگ پرویز  

 

گهی در فکر بابا گه چو خواهر

                            که با نفرین  قاسم گشت  گلاوییز

××××××××قاسم رنجبر××××××××××××××××

  چو نیلوفر کشیده چترو برسر

                            چو لاله تکیه زد بر تخت احمر

به سوز دل چنین میخواند قاسم

                            مگر من از چه کس بودم کمتر

×××××××××قاسم رنجبر÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷

به روی سر نهاده چـــــتر چوگان

                           به پشت چشم کشیده رنگ مرجان

به سوز دل چنین می گــفت قاسم

                            که بر گرداند و  اقبالم چو مژگان

÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷قاسم رنجبر ÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷

    

به صورت مـــــثل ماه آسمانی

                                  بگیرد دامـــــــــنت آهم زمانی

به سوز دل چنین میگفت قاسم

                                  حرام کردی برایم ایــن جوانی

÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷قاسم رنجبر÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷

جوانی را فنا کـــــردم برایت

                                 بگیرم حــق من ازتو  خدایت

چو قاسم با دل غمگین میگفت

                                 کشد آتش چـو آه مــن سرایت

×÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷قاسم رنجبر ÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷

ز بی مـهری یــــار دارم شکایت

                            نویسم از غمش صــــدها حکایت

به سوز دل چنین می خواند قاسم

                             بسوزد هر که از من کرد جدایت

÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷قاسم رنجبر÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷

حکایــــتهـــای درد من کتابی است

                           که عشق نازنینم چون سرابی است

که با سـوز دلش قـــاسم چنین گفت

                            قیامت آزمــون هــــر جوابی است

÷÷÷÷÷÷÷÷÷قاسم رنجبر ÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷

تو از من دور گشتی من چه سازم

                            دعا گـــوی تــــوام بـــعد از نمازم

که با ســـوز دلش قاسم چنین گفت

                            توباشی مــن ز دنـــیـــــا بی نیازم

÷÷÷÷÷÷÷÷÷قاسم رنجبر ÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷

چو نامت بر دل من ماندگار است

                          نباشی این دل من شور زار است

 

چو قاسم با دل غمگین می گفت

                                جدایی از مــــرام روزگار است

÷÷÷÷÷÷÷÷قاسم رنجبر ÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷