دفتر دلتنگی فریاد

                       {{{سلطان صبر}}}

چون نگین مهربانی زینتی از آسمان بودی پدر

                              داغ تو سنگـین بر ما چــون جــوان بودی پدر

با سفید پوشیدنت، مــا را ســیه پوش کرده ای

                               در ره آن صبر و طاقت ،قـــهرمان بودی پدر

آن سخنهایت هنوز در گـــوش طنین می افکند

                              چون برای مــا ،تـــو آن آرام جـــان بودی پدر

چشم من دیـــد و دلـــــم باور نکرد این رفتنت

                             میخوریم افسوس که ای کاش نزدمان بودی پدر

                  تا قیامت ،فصل دیـــدار، چــشم من گریان توست

                  وقتی که قــــاسم رسید تـــو نیمه جان بودی پدر

تقدیم به روح پدرم(سلطان صبر )  پدری مهربان ،دلسوز ،صبور ،شکیبا ،

 

 

که ای کاش درد مجنون می گرفتی

                                  تو داغ از کوه بیستون میگرفتی

نخستین بار که چشم من خطا دید 

                                 لب چادر به دندون می گرفتی 

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

نشان عشق مجنون آن جنونه

                                     سر فرهاد ز عشقش غرق خونه

زبان عشق امروزی است چهل گز

                                          هنوز میگن که آخی بی زبونه

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

ببین رسم و رسوم روزگاری

                                       ببین با چه کسی در سر کاری

زنی به یک زن دیگر چنین گفت

                                         هنوزم شوهر پارسالی داری

 

بسوزد درد دوری بــــا غــــم یار     

                                      که تنها می شوی تنهای بیمار

ببین فریادچه می گوید در شعر

                                      نمی ماند کسی هر گز وفا دار

(((((((((((((((((((((((فریاد))))))))))))))))))))))))))))))))

نگاهی کن به آن زلف سیاهت

                                       سفید گردیده طاق گیسوانت

بگفت فریاد وفا داری نباشد

                                       جفا می بینی از آن مهربانت

((((((((((((((((((((((((فریاد )))))))))))))))))))))))))))))))))))))

بسی شبها نشستم انتظارت

                                        بسی گریه نمودم در فراقت

دمی بنگر به حال زار فریاد

                                      خزان کردی گلستان وبهارت

((((((((((((((((((((فریاد)))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))

ندید مجنون وفاداری ز لیلی

                               نه شیرین داشت بر فرهاد میلی

ولی فریادبه عشقش اینچنین گفت

                                  نشد عشقم ز تو کمتر ز خیلی

((((((((((((((((((((((فریاد))))))))))))))))))))))))))))

 

خداوندا بــــه نــــام آن خدایی           

                             بــــده  بـــر  ما  تــــو  یــار با  وفایی

چو فریاد کرد نفرین قوم ظالم                      

                            کـــه انـــداختــنــد مــیــان ما جدایی

{{{{{{{{{{{{فریاد}}}}}}}}}}}}}

هزار نفرین به این اقوام جاهل     

                        دو صـــد لــــعــنـــت به این افکار باطل

ببین فریاد چنین میگفت با غم                                   

                         کــــه بـــر ما داده اند  غم وای  بر  دل

{{{{{{{{{{{{ فریاد }}}}}}}}}}}}}

خبر دادند که یــارت بـــــی وفا شد         

                          نــشــســتــه بـــا غریبان هم صفا شد

بپوش مشکی بزن بر قلب خود تیغ                           

                          کسی که بی خداست کی با خدا شد

{{{{{{{{{{{فریاد}}}}}}}}}}}}}

دلا وقت نگاه کردن نمیبود               

                                 ضرر کردی اگر چه برده ای سود

دگر فریادنگوید از غم یار               

                                   که باغم این دل ما کرده فرسود

{{{{{{{{{{{{ فریاد}}}}}}}}}}}}}

قدت از دور دیدن نیست کارم               

                                     من پـــاییز بــــــه دنبال بهارم

بیا فریاد بهارت پر ز گل کن            

                                     بهار سبز و با تو دوست دارم

{{{{{{{{{{فریاد}}}}}}}}}}}}}}}

بیا جانا کمی بر ما نظر کن               

                                    تو از نفرین ما یک دم حذر کن

بگو فریاد تو از نادیدن یار                    

                                    بـــرو با یار دیگر نغمه سر کن

{{{{{{{{فریاد}}}}}}}}}}}}}}}}

دروغ بر یار گفتن معرفت نیست                                                 

                            درویی هم دروغگویی مگر کیست  

اگر چه قلب فریاد را شکستند             

                           بـــگو بــر من بدانم علتش چیست

{{{{{{{{{{فریاد  }}}}}}}}}}}}}

پس از مرگم نپرس نام و نشانم

 

                                   هـــــمان بهتر که از حالت ندانم

 

چنین میگفت فریاد با دل خویش

 

                                 که بـــــعد از مردنم من در امانم

××××××××××××فریاد××××××××××××××××

شبــــــی آواره ی دل رفته از یاد

                                بگوید با خـــودش ای داد و بیداد

ببین فریاددر این دنیا چه میدید

                                 نکن هیچگاه گناهی با دل شاد 

××××××××××××فریاد ××××××××××××××××××

گناه دیگری بـــــــــــــر دوش مگذار

                          تن خود بــــــــــر حدید جوش مگذار

ببین فریاد چه میگوید در این شعر

                           تو شـــــــعله بر سر خاموش نگذار

××××××××××××××فریاد××××××××××××××

 

بزن بر طاق گیسو عطر یاسین

                                  نبینم طاق ابروی  تو غمگین

ببین قاسم چنین می گفت با دل

                        به دنیایت همیشه باش خوش بین

××××××××××قاسم رنجبر ××××××××××××××××××

بیا د ت می نگا رم من ترانه

                          که خانه بی تو شد شکل خرابه

چو قاسم با لب پر خنده میگفت

                          ندیدم   روی   تو   این  دل کبابه  

×××××××××قاسم رنجبر ××××××××××××××××××××

لبت خندان و رخ گردیده گلفام

                              ببخشم بر نگاهت ملک ایلام

چو قاسم با لبی از خنده می گفت

                      که میمیرم در این غربت چو گمنام

×××××××××××××قاسم رنجبر ×××××××××××××××××

دل لیلی نگیرد دست مجنون

                          دل مجنون فقط لیلی کند خون

چو قاسم با لب پر خنده میگفت

                           تو هم آخربرلب آورده ای جون

×××××××××××قاسم رنجبر ×××××××××××××××   

×××××××××××××قاسم رنجبر×××××××××××××××××××××××

بنام عشق که پیوند ش  جدایی  است

                                                  که رسم روزگار آن بی وفایی است

چو قاسم با دلی غمگین چنین گفت

                                                 بدان بالای سر هم یک خدایی است

×××××××××××قاسم رنجبر ×××××××××××××××××

به نام آنکه در دل خورده افسوس

                                                  به دل خاموش نموده نور فانوس

ببین قاسم چه میگویددراین شعر

                                                  چو قزاق باشی اندرنامه روس

×××××××××قاسم رنجبر××××××××××××××××××××××××××

به نام آنکه هست یک دم گرفتار

                                               که دلخسته شده از دست دلدار

چنین قاسم به غم آهسته میگفت

                                             چو بار غم به دلها گشته بسیار

×××××××قاسم رنجبر××××××××××××××××

به دست انگشتری دارم نشانه

                                             چو چشم بیند دلم گیرد بهانه

چو قاسم با دل غمگین می گفت

                                         هزار نفرین به این دور و زمانه

×××××××××××قاسم رنجبر×××××××××××××××××××××

به این دنیا نکن تو اعتمادی

                                                     که غصه آورد با نام شادی

ببین قاسم چنین میخواند تنها

                                                به من در زندگی تنهایی دادی

××××××××××××قاسم رنجبر ×××××××××××××××××××××××

بنام عشق که تنها مانده در خاک

                                   سپرده جان به این دنیای غمناک

ببین قاسم چنین میگفت روزی

                                   کنم نفرین رسد روزی به افلاک

××××××××××××قاسم رنجبر××××××××××××××××××××××××

بسوز ای دل که وقت سوختن توست

                                                  جدایى د رسی از آمــوختن توست

چو قاسم با لبی پر خنده میگفت

                                            پیام عشق من  چشم د وختن توست

^^^^^^^^^قاسم رنجبر^^^^^^^^^^^^^^^^

مـرا آواره کـــردی در بیابان

                                                    چو سیلی  میزند آن نام طـوفان

چو قاسم با لب و لبخند خود گفت

                                                       زدی تــیر خلاصی جای د رمان

^^^^^^^^^قاسم رنجبر^^^^^^^^^^^^^^^

به راه عـاشقـی بیزارم از تو

                                                      بگیرم عــاقبت دیدارم از تو

 

به سوز دل چنین قاسم میگفت

                                                  رسد روزی که دل بردارم ازتو

^^^^^^^^^^قاسم رنجبر ^^^^^^^^^^^^

نه دل خواهم نه دلدار و نه دیدار

                                             نخواه هرگز وفاداری تو از مار

چو قاسم با دل غمگین میگفت

                                        مباش هرگز تو بر یارت امید وار

^^^^^^^^قاسم رنجبر^^^^^^^^^^^^^^^^^

مگر  از سنگ  ساختن قلب یارم

                                          نباشد عـــاشقی امـــیدوارم

که قاسم با دلی غمگین میگفت

                                   که عشق تو سیاه کرد  روزگارم

^^^^^^^^^^^قاسم رنجبر^^^^^^^^^^^^^^^

کجا رفتی تو ای فانوس شبها

                           گونه پا نهم در دشت غمها

چو قاسم با دلی غمگین می خواند

                                 که بی تو مانده ام تنهای تنها

^^^^^^^^^^^قاسم رنجبر^^^^^^^^^^^^^^^

شدم از دست این دنیا چو دلسرد  

                          ندیدم هیچکسی اسمش بود مرد

که قاسم با لب پر خنده می گفت

                          که  نامردی  کنید    در  حق   نامرد

^^^^^^^^^^^قاسم رنجبر^^^^^^^^^^^^^^^

***********قاسم رنجبر*****************15

چو بـــــوی مـــــوی دلبر آورد باد

                                مرا از رنج و غــــــصه کرده آزاد

ببین این نامه ات در دست  شیرین

                                نگو قاسم که دیگر رفــــتی از یاد

                    ******قاسم رنجبر*****************16

تو بوی نســـــترن در خــــــانه داری

                              چو فرهادی به کوه کاشــــــانه داری

نگو قاسم که یارت نـــــسترن نیست

                                به چشم الماس به دل جانانه داری

             **************قاسم رنجبر**************17*

خبر دادند کـه یـــــارم یار داره

                             به دستش میل نامـزادی سواره

برو قاسم نگو کــه یــــار داری

                           نزن بر سر چرا کــه دل نداره

             ************قاسم رنجبر ******************18

 

 

 

قسم بر زلـف مــــشکین و بلندت

                                 قسم بــــر طـــاق ابروی کمندت

چو قاسم با لب پر خنده میگفت

                                  نبوسیدم لب شیریــن چو قندت

          ****************قاسم رنجبر *****************19

مکن فریاد که من محرومم ای دل

                              چو فرهادی ز دل مظلومم ای دل

بده فرمــان که قــــاسم را بگیرند

                             به حکم زنـــدگی محکومم ای دل

*******************قاسم رنجبر *********************20

برای قلب من چــــون دام داری

                              تو شیرینی چو شیرین نام داری

من بــیچـــاره که قاسم دهند نام

                              به مژگانت قــسم که شام داری

********************************قاسم رنجبر ******

قدت کوتاه و شب رنگ دو چشمت

                               گهی دلخوش گهی ترسم ز خشمت

چو قاسم با لــــبی پر خنده میگفت

                               که آزار دادن مـــن گــشته رسمت

***********قاسم رنجبر ****************

دو چــــشم نرگس و ایوان ابرو

                             منور صـــــورت و خرمایی مو

چو قاسم با دلی غمناک میخواند

                            بــت ســـیمین و هـــمراز دلم کو

***********قاسم رنجبر ***************

بنازم این هــــمه جور و جفایت

                            بسوزد هرکه از من کرد جدایت

به سوز دل چنین میخواند قـاسم

                            کـجــایی تـــا شـــوم بازم فــدایت

***********قاسم رنجبر *****************

بنازم دلبر شــــیــرین تر از شهد

                          چرا بشکستی بـا یار خودت عهد

به سوز دل چــنین میخواند قاسم

                         نمی بخــشم تو را حتی در آن لحد

×××××××××قاسم رنجبر×××××××××××××××××

مرا خانه نــشین کــردی تو ای یار

                       تو ظلم کردی و من هم صبر بسیار

ببین قـــاسم همان ایوب صبر است

                        چو زخم کهنه ای دارد از این کار

×××××××قاسم رنجبر×××××××××××××

رخت زرد است مثال رنگ پاییز

                           چو پروین آمد و شد مرگ پرویز  

 

گهی در فکر بابا گه چو خواهر

                            که با نفرین  قاسم گشت  گلاوییز

××××××××قاسم رنجبر××××××××××××××××

  چو نیلوفر کشیده چترو برسر

                            چو لاله تکیه زد بر تخت احمر

به سوز دل چنین میخواند قاسم

                            مگر من از چه کس بودم کمتر

×××××××××قاسم رنجبر÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷

به روی سر نهاده چـــــتر چوگان

                           به پشت چشم کشیده رنگ مرجان

به سوز دل چنین می گــفت قاسم

                            که بر گرداند و  اقبالم چو مژگان

÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷قاسم رنجبر ÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷

    

به صورت مـــــثل ماه آسمانی

                                  بگیرد دامـــــــــنت آهم زمانی

به سوز دل چنین میگفت قاسم

                                  حرام کردی برایم ایــن جوانی

÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷قاسم رنجبر÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷

جوانی را فنا کـــــردم برایت

                                 بگیرم حــق من ازتو  خدایت

چو قاسم با دل غمگین میگفت

                                 کشد آتش چـو آه مــن سرایت

×÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷قاسم رنجبر ÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷

ز بی مـهری یــــار دارم شکایت

                            نویسم از غمش صــــدها حکایت

به سوز دل چنین می خواند قاسم

                             بسوزد هر که از من کرد جدایت

÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷قاسم رنجبر÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷

حکایــــتهـــای درد من کتابی است

                           که عشق نازنینم چون سرابی است

که با سـوز دلش قـــاسم چنین گفت

                            قیامت آزمــون هــــر جوابی است

÷÷÷÷÷÷÷÷÷قاسم رنجبر ÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷

تو از من دور گشتی من چه سازم

                            دعا گـــوی تــــوام بـــعد از نمازم

که با ســـوز دلش قاسم چنین گفت

                            توباشی مــن ز دنـــیـــــا بی نیازم

÷÷÷÷÷÷÷÷÷قاسم رنجبر ÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷

چو نامت بر دل من ماندگار است

                          نباشی این دل من شور زار است

 

چو قاسم با دل غمگین می گفت

                                جدایی از مــــرام روزگار است

÷÷÷÷÷÷÷÷قاسم رنجبر ÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷